Muizen uit Elburg

Een paar weken geleden waren vrienden van ons uitgerekend. Het leek me zo leuk om eens knuffels te haken als kraamcadeautje. Dat had ik nog nooit gedaan, en het kersverse moedertje houdt ook wel van gehaakte dingetjes, voor zover ik weet.
Onze vrienden wonen in het leuke vestingstadje Elburg. Voor hun trouwen woonde zij in een minuscuul huisje in de vestingmuur. Na wat googelen kwam ik de vestingmuizen tegen. De vestingmuizen zijn gemaakt door iemand in Elburg, en dragen de traditionele kleding uit dit stadje. Jullie begrijpen wel: Ik kan het niet laten om hier een paar leuke muizen van te kiezen en te maken voor deze nieuwe wereldburger.  Ik heb eerst het boekje met de patroontjes maar eens aangeschaft. Meestal haak ik grotere dingen, en maak ik me niet druk over knuffeltjes. Maar deze vestingmuizen vind ik reuzeleuk. Het kooppatroon heb ik hier besteld. Behalve het koppeltje dat ik gehaakt heb, staan er nog meer leuke muisjes in. Het is echt een aanrader. De patronen zijn redelijk goed geschreven, en het is een leuk vormgegeven boekje.



Pasfoto :) Leuke muts...

Voor iemand die niet veel haakt, vind ik de muizen leuk gelukt. Ik heb een paar aanpassingen gedaan, omdat het muizen voor een kraamcadeautje betreft. Ik heb de oogjes vervangen door stiksels. Veiligheidsoogjes hebben de naam dat ze veilig zijn (Letterlijk :) ) maar ik heb geen ervaring met die dingen. Verder heb ik de staart als volgt aangepakt: Een ketting gemaakt van 50 lossen, het lusje door de muis heen gehaald en dan over de ketting terug haken. 1 vaste, in de volgende losse 2 vasten en zo verder tot je 30 vasten gehaakt hebt. Dit geeft een leuke krul bovenin de staart. Daarna heb ik gewoon steeds 1 vaste in een losse gemaakt, met in de laatste 10 lossen weer afwisselend 1 of 2 vasten.


Krullende staart! En mooie tipmuts

Voorlopig heb ik weer genoeg gehaakt. Wat was dit een enorme klus... Voor 1 muis moet je eigenlijk anderhalve werkdag uittrekken, dan is hij wel af. Haasten op zo'n leuke muis is niet pluis...
Natuurlijk zijn er ook weer nieuwe ideeën boven komen borrelen. Stel je voor... Een Zeeuws Muisje! Eerst even uitvogelen hoe dingen zitten met copyrights en zo, want sommige dingen kan je nou eenmaal niet op een andere manier maken...
Ik kruip weer achter de naaimachine de komende weken, want er ligt nog heel wat aan leuke plannen te wachten. Onder anderen ligt er een opdracht voor 4 jurkjes voor bruidsmeisjes. Alle spullen zijn in huis, maar nu nog de tijd om alles in elkaar te zetten. Tussendoor ben ik bezig met lesgeven in deze laatste weken van het schooljaar. Uiteraard ben ik ook actief aan het solliciteren. Direct na een zomervakantie is er vaak weinig invalwerk, dat verhoogt de motivatie om naar wat vastigheid te zoeken op dat gebied. En verder... Binnenkort naar een echte stoffenmarkt, wat verder uit de buurt, maar dat lijkt me gewoon een keertje leuk!





Boekje met vintage patronen voor baby's

Voorkant. Ziet er gaaf uit...

Zaterdag 25 mei kwamen we dit leuke patronenboekje tegen op de rommelmarkt in Heinkenszand. We konden het niet laten, en hebben een hotelletje geboekt om de heerlijke wafels op de rommelmarkt te proeven.
Daar kwamen we dus dit boekje tegen met daarin patronen voor een complete babyuitzet.

Ik vind die oude patronen zo leuk... Nog leuker is het als je weet van wanneer de patronen stammen.
Allereerst heb ik natuurlijk aan mijn ouders gevraagd of ze specifieke dingen op de foto's herkennen. Helaas. Het is van voor hun tijd...
Dan maar internet afstruinen. Er zijn nog enkele van deze boekjes in omloop, ze zijn zelfs te koop. De jaartallen spreken elkaar tegen, er wordt gesproken over 1935, 1942 of 1947. Het laatste lijkt me logischer, vanwege de kleurstelling.  Maar goed, het geeft geen uitsluitsel. De drukkerij bestaat niet meer...
Gelukkig hebben we wat vrienden op Facebook. Daar heb ik een oproepje neergezet met wat foto's uit het boekje.
Wie doet er even mee? Geschiedenis...
Van wanneer is dit boekje ongeveer? Wij weten het echt niet! Uitgegeven door Bruil uit Doetinchem. Tussen de verschillende patronen en foto's vinden we aanwijzingen die naar een periode kunnen verwijzen. Oude patronen zijn gewoon super leuk, maar nog leuker als je 't ongeveer kunt dateren. Ik heb eerder op de blog gevraagd wie me hierbij kan helpen, de blog over het internetexperiment.


Flessen en kruik...

Iemand gaf de tip dat het waarschijnlijk rond 1950-65 is, toen droegen zusters (verpleegkundigen) uniformen schorten en jurken, en op het hoofd een kapje, en maakten ze poppenbeestjes met vilt en naaiden ze die met siersteek vast.



Bijzondere rammelaar. Lijkt van hout.

Wij geven eens in de twee weken leiding aan een maaltijdkring, waar ook verschillende ouderen aan deelnemen. Ter afsluiting van dit seizoen zijn we uit eten geweest bij een pannenkoekenhuis. Ik heb een paar foto's meegenomen, om na te vragen of iemand dit nog kent. We hebben de foto's bekeken. Een van de mannen (!) heeft zo'n fles bewaard waar hij zelf uit gedronken heeft. Deze flessen schijnen van heel dun glas te zijn. Van rond 1945. Hij gaf de tip om te kijken of dit via Landleven uit te vogelen is. Leverde een leuk gesprek op over vroeger, eerst de discussie of het misschien toch een kruik was in plaats van een fles... De zoektocht duurt voort, want een sluitend antwoord is er nog niet.

Wie geeft het verlossende antwoord? Van welke periode zijn deze flessen en speeltjes?
In het boekje staan enorm veel vintage patronen, ook van mutsjes. Tegenwoordig moeten alle baby's weer direct een mutsje op...


Knuffeltjes met festonsteek.

Ik heb geen idee of ik ooit iets uit het boekje ga maken, maar hij is  superleuk, gewoon voor de 'heb'. Er waren nog andere boekjes in deze serie, ben benieuwd of ik die ooit ga tegenkomen. Kopieën van de oude patronen zou ook al leuk zijn... Wie belangstelling heeft voor een kopie van een patroon uit dit boekje, mag contact opnemen.
En verder... Onlangs woonden we de uitzenddienst van mijn oud-collega bij. Zij is met haar man uitgezonden naar Rwanda, en ik heb voor haar een jurk mogen maken, en voor haar man een stropdas van dezelfde stof. Het was enorm leuk om te merken hoeveel reacties zij kregen op hun originele outfit. Uiteraard hebben we vooraf samen enorm veel gezelligheid en plezier beleefd aan het project, maar het enthousiasme van de omstanders maakt het helemaal af! Inmiddels heb ik de eerste stropdassen voor mijn verzameling al binnen. Voorlopig kom ik er nog niet aan toe om ze te verwerken. Nu ik ontdekt heb hoe leuk het is om iets voor een ander te maken, heb ik een opdracht voor 4 jurkjes voor bruidsmeisjes aangenomen.





Inspiratie; klompenrek en tuinkussentjes

Klompenrek

Onlangs was ik op zoek naar wat inspiratie. In dit geval pakte ik de fiets en ging het dorp in. Rondstruinen tussen de goedkope bolletjes wol bij Boekenvoordeel, Euroland en Action. Je weet maar nooit wat er ineens te binnen schiet. Daarna liep ik nog een rondje door de Action, op zoek naar een kapstokje voor onze tuinkussentjes waar ik onlangs over schreef. Een half jaar geleden waren overal kapstokjes te koop, vaak voor een prikje. Ik wil er nu 3 dezelfde, maar op de een of andere manier zijn ineens alle kapstokjes uitverkocht of uit het assortiment. Seizoensgebonden? Geen idee...
Bij de Action waren wel wel deze keukenrolhouders. Tsja, het is maar wat je erin ziet...

Alle kussens bij de hand... Onderweg naar buiten mee te nemen.

Via Marktplaats hebben we deze kleine groene klompjes gekocht, onze eigen klompen zijn te groot en waarschijnlijk ook te zwaar voor deze constructie. Als er meer mensen zijn die dit willen proberen; het is klompmaat 13,5. Maat 14 en 15 passen er denk ik ook prima tussen. De volwassen maten hebben een te hoge hiel en zijn te zwaar. We hebben nog even gekeken of we de keukenrolhouder konden verbouwen voor de volwassen maten. We denken wel dat die er een paar weken in zal blijven hangen, maar dat is uiteraard onze bedoeling niet...


Plaats voor gele klompjes!

We hebben ook een poosje rondgekeken naar een leuk ouderwets klompenrek, maar daar is in de buurt niet echt makkelijk aan te komen. En eigenlijk weet ik ook niet goed waar ik zo'n klompenrek zou willen ophangen. Dit is ook grappig, doeltreffend voor de kussens en minstens zo origineel.

Voor wie klompenrekken leuk vindt; een tijd geleden heeft in Landleven een bouwplaat voor een klompenrek gestaan. Die kwam ik tegen tijdens deze zoektocht. Ziet er leuk uit, niet heel moeilijk. Maar ik ben zelf meer van werken met wolletjes en stofjes en daarmee kan je die niet maken ;).

We zijn ons er echt wel van bewust dat dit een stijl is die niet iedereen leuk vindt. Tegenwoordig verft iedereen de muren wit, de meubels wit , en kiest voor kussens in schutkleur ;) Wij houden gewoon van oudere meubels, vinden de authentieke houten kleur prettig warm en zijn stapeldol op rommelmarktjes en braderieën waar we leuke lampen, popjes en klokken scoren. En boekjes met vintage patronen. Daarover volgende week meer!




Afrika jurk(3) Bijpassende stropdas



Eindresultaat

Speciaal voor de aanstaande uitzenddienst mag de man van mijn oud-collega in stijl met een bijpassende stropdas. Maar ja, die mag eerst gemaakt worden... We hebben een oude stropdas uit elkaar gepeuterd om te kijken hoe dat in elkaar zit. Zo'n ding blijkt nog voering te hebben ook! Dat is op zich niet verwonderlijk, anders zou een stroppie te licht zijn en alle kanten op wapperen. Ik had het alleen nog nooit bedacht.
Belangrijk bij het maken van de stropdas is dat hij uit 3 delen bestaat die allemaal diagonaal op de stof moeten liggen, allemaal dezelfde kant op. Met wat passen en meten pasten de stropdasdelen op de stof tussen de delen voor de jurk in.
Van de gesloopte stropdas hebben we wat delen opnieuw gebruikt; de (flanellen?) voering en de donkere voering voor het verfraaien van de binnenkant van de stropdas. En natuurlijk moeten de twee stropdaseinden keurig bij elkaar blijven, daarvoor hebben we het merkje uit de stropdas hergebruikt. Ik vind het heel leuk om iets nieuws te maken met veel gerecyclede onderdelen.



Stoflegschema

Bij het maken van een stropdas is het enorm belangrijk om een strijkijzer in de buurt te hebben. Na iedere stap moet je eigenlijk even strijken, anders gaan delen trekken. Na het knippen van de stof heb ik eerst de delen aan elkaar vast genaaid. Daarna heb ik de 'flanellen' voering op maat gemaakt. De zwarte versiering voor de binnenkant van de belangrijkste punt van de stropdas heb ik met de goede kant op de goede kant van de stof gelegd, en machinaal vastgenaaid.
Daarna heb ik beide zijkanten afgewerkt met een soort locksteek die op mijn naaimachine zit. Toen heb ik de goede kanten op elkaar gelegd en machinaal op elkaar genaaid.
De strop heb ik toen binnenstebuiten gekeerd.
De 'flanellen' voering heb ik aan een ouderwetse veiligheidsspeld gemaakt en door de stropdas heen geregen. Tot slot heb ik een stukje zwarte voering bevestigd op het kleine bruine uiteinde van de stropdas. Dat heb ik met de hand gedaan, omdat ik er anders niet goed bij kan. En 't zijn maar een paar steekjes...


Grapje ;)

Onder het zwarte stukje zit een
 andere, zware voering!

En ja... er is een nieuw idee bij gekomen; al die kwaliteitsstofjes van zijde en andere hoogwaardige kwaliteitsstoffen waarvan stropdassen zijn gemaakt, kunnen vast verwerkt worden in een of ander werkstuk. Ik ben verrast door dat materiaal... En dat zit natuurlijk ook aan oude stropdassen die in de kast hangen te verstoffen... Voorlopig verzamel ik groene en blauwe stropdasjes! In december heb ik een tafel gekregen die ik om mijn naaimachine heen kan schuiven. Dan kan ik gemakkelijk grote lappen stof verwerken, en bijvoorbeeld quilts gaan maken. Zo zie je maar, als je onder het genot van een bakkie gezellig zit te verzinnen en te ontwerpen, dan komen er bijzondere ideeën los.





Bonus bericht; week-zonder-internet-experiment! (2)

Jawel, I did it! Tenminste... Het proberen :P
Vorige week ben ik heel enthousiast begonnen... Ik had me goed voorbereid, telefoonnummers en verjaardagen opgezocht zodat ik niemand zou vergeten.
Zondag ging sowieso goed, dat zijn van die dagen dat hier een telefoon gewoon uit kan staan en de laptop niet aan gaat. Maandag uit het werk heb ik naar een oudcollega gebeld, onder andere voor haar verjaardag. Helemaal leuk om even bij te praten. We hebben het uur niet vol gemaakt ;). Ik ben weer op de hoogte en dit vind ik leuker dan facebookcontact, dat is zeker!
Dinsdag... weer iemand jarig die ik zou willen bellen, maar de tijd vloog erdoor heen tussen de middag. Uiteindelijk maar een sms'je... Ik weet het, ik speel vals. Eigenlijk vind ik een sms nog suffer dan een Facebookberichtje. Maar ik wist dat ik dinsdag na schooltijd mee mocht vergaderen, thuis snel koken, eten en dan verder rennen naar het volgende agendapunt.
En toen ging het mis... Woensdag hoorde ik via via over iemand die ernstig ziek is. Geen telefoonnummer, geen adres, maar ik wil toch even een e-card sturen om wat meeleven te tonen.
Toen heb ik toch maar even Facebook geraadpleegd en een oudcollega gevraagd naar het mailadres.
En vervolgens gewacht met het sturen van een e-card, o wat nep... Normaal gesproken regel ik die dingen dan direct, gewoon in een opwelling als ik er even voor ga zitten. Het ont-internetten voelt een beetje raar.
Maar toch... Vorige week was ik woensdagmiddag, donderdag en vrijdagmiddag vrij. En het is verbazingwekkend wat je allemaal op een dag kunt doen als je niet van plan bent om telefoons of internet in de gaten te houden. Ik knip zelfs de feuilleton uit de krant voor de buurkinderen en ik heb wel vier kaarten verstuurd. Dat is ook de donderdag dat ik het klompenrek heb afgerond, daarover volgende week meer. Het lijkt alsof ik creatiever wordt als de prikkels buitengesloten worden. Verder lijkt het wel of ik de dingen met meer aandacht doe als ik me niet laat afleiden.
Na woensdag heb ik wel verschillende keren op internet gewerkt overigens. Even. Woensdag heb ik zelfs wat gepost op Facebook. De zaterdag ervoor hebben we op een rommelmarkt een oud patronenboek gescoord, en ik ben bere benieuwd naar een richtlijn om dat boek te dateren. Hebben jullie een idee? Ik heb bij dit bericht een paar foto's toegevoegd met speelgoed en flessen. Mijn moeder herkent ze zelfs niet... Wie wel?
Maar daarna heb ik alles uitgezet en genegeerd. Lekker die rust!
Ga ik vaker doen.

Jeans recyclen; spijkerstof hondjes

Roedel... Volgens m'n man heb ik last van hondsdolheid!

Voordat ik een nieuw, groot bureau verdien in mijn naaikamer, vind ik dat ik eerst alle restjes moet opmaken. Waar ik uiteindelijk niets meer mee doe, kan ik dan aan een ander geven. Ik heb planken en tassen vol met restjes van oude rokken, jurken en shirts, en ik heb ook een heleboel oude spijkerbroeken liggen.

Ik heb een leuk patroon gevonden om hondjes van te maken. Ik vind het stoer om ze van spijkerstof te maken, en dan inderdaad van de oude spijkerbroeken. Het lijkt me leuk om die stoere spijkerbroek-naden herkenbaar  houden in de hondjes. Soms wil ik dus een stiksel over de rug of de oren van een hondje. Zo worden ze allemaal verschillend. Dat is het leuke van handwerk! De restjes van rokken en dergelijke gebruik ik dan voor de binnenkant van de oortjes maar soms ook voor de onderkant van het lijfje. Omdat ik verschillende soorten stof gebruik, wil ik dat de naden naar binnen vallen. Dan komt er ook extra nadruk op de stoere spijkerbroekstiksels.

Extra ideeën ter inspiratie:
Als je geen restjes hebt, kan ik je aanraden om een pakje 'coupons' bij de Action te halen. Uit 1 printje kan je 3 hondjes maken. Natuurlijk kan je ook een oud shirt verknippen. Ik raad je wel aan om iets te nemen zonder stretch, of alle patroondelen van hetzelfde rekbare materiaal te maken.
Als je de hondjes van enkel spijkerstof maakt, kun je de naden ook heel leuk naar buiten naaien; dat rafelt zo stoer!

Ik heb het patroontje gebruikt van deze site. De beschrijving is in het Engels, maar de tekening kunnen we natuurlijk wereldwijd prima gebruiken! Na het printen van het patroon heb ik hem van A4 naar A3 vergroot.

Je moet het patroon overnemen op stof. Belangrijk is om daarbij rondom een cm extra eraan te knippen, in verband met de naad.

Stappenplan:
Patroon overnemen, vergroten naar gewenst formaat.
Patroondelen uit stof halen met 1 cm aangeknipte naad om de delen aan elkaar te naaien.
1. Het lijfje midden onder aan elkaar naaien, met de goede kanten op elkaar. Afwerken in zigzagsteek.
2. Links en rechts de spijkerstof delen aan het lijfje naaien. Zorg ervoor dat je genoeg ruimte over houdt om het hondje te vullen. Ik doe dat zelf aan de achterkant, ik laat dus een stukje staart en achterpoot open.
3. Oortjes aan elkaar naaien; goede kanten op elkaar
4. Kleine knipjes geven in de naadtoeslag waar rondingen komen. Anders gaat het trekken.
5. Naadtoeslag bij de staart uitdunnen.
6. Hondje omkeren. Het is handig als je dit gedaan hebt, om met een pen of iets dergelijks aan de binnenkant het hondje uit te duwen, zodat de vorm mooi uit komt.
7. Achterkant van het hondje met de hand dichtnaaien. Naai hier evt een label mee.
8. Oortjes omkeren; binnenste naar buiten.
9. De oortjes met de hand vastnaaien op de gewenste plek.
10. Oogjes maken. Ik kies ervoor om dit met draad direct op het hondje te borduren, omdat ik het hondje wil kunnen gebruiken als kraamcadeautje. Knopen kunnen ook prima, maar zijn gevaarlijk bij kleine kinderen omdat ze de knopen niet laten zitten en mogelijk inslikken...





Takkie? Wat een bink hè! Stoer hondje...

Nu heb ik verschillende oude spijkerbroeken opgeruimd. Maar wie wil er graag een spijkerstof hondje?? * ben lang niet dol op honden, heb ik ineens een kamer vol met die beesten! * Ik heb in ieder geval even een aantal leuke kraamcadeautjes...

Wie heeft een idee? Alle broekspijpen zijn op, de zakken heb ik nog... Wat zal ik daar eens mee doen??

En verder...
Soms wat werk op verschillende scholen, verder heb ik vrij veel tijd over. Ik ben fanatiek bezig met mijn naaicursus, soms lever ik 2 lessen op een dag in, en andere dagen komt er niets van. Sociale contacten gaan boven mijn naaicursus natuurlijk! Soms lijken er wat ontwikkelingen te zijn in het vinden van een baantje, maar dat doet niet ter zake op deze blog. Ik hoor wel als je meer wilt weten. Sommigen stellen dat klagen mag, maar daar ben ik het niet mee eens. Gewoon genieten van alles wat op je pad komt.