Kaarten; Handlettering

De laatste maanden kom ik geregeld artikelen en boeken tegen over handlettering. Dat ziet er eenvoudig uit, denk ik dan. En iedere keer neem ik me weer voor om daar ook eens iets mee te doen. In de week dat ik hiermee begin heb ik vakantie, ik heb mijn spullen gewoon bij de Wibra en de Hema gehaald. Ik weet ook dat mensen die dit langer doen het beter kunnen.

Het is gewoon zo dat voor sommige gelegenheden er geen kaartjes te koop zijn. Ons broertje heeft sinds kort een hond, een rottweiler, en hij brengt dat als gezinsuitbreiding. Dan is het toch té leuk om een soort geboortekaartje te sturen met een hondje erop? Vandaar de ooievaar die een hondje komt brengen. Ik vind het leuk om te tekenen; ik zoek de plaatjes op via internet en teken ze vereenvoudigd na. Ik geloof niet dat er iemand is die de plaatjes gaat opzoeken om te kijken of ik wel goed getekend heb. Ik voel me dus zo vrij als een vogel...

Het valt me wel op dat de gewone correspondentiekaarten van de Hema doordrukken met een permanent marker. Ik werk liever met dikker materiaal.

Binnenkort ga ik verder experimenteren. Met veel letters en weinig plaatjes, mijn kalligrafeerpen en diepzinnige teksten.

Tipi

Na lange tijd heb ik weer een tipi in elkaar gezet. Ik heb natuurlijk verder gedacht dan de vorige keer. Ik heb voor iedere stok een tunnel genaaid: ik heb de stof naar binnen toe dubbelgevouwen en een centimeter of 3 van de kant af een stiksel gemaakt. Zo is de tent nog gemakkelijker op te zetten. Nadat ik de foto in de tuin gemaakt heb, heb ik nog de onderkant van de stoktunnels vastgenaaid en een strikje bevestigd om de voorkant mee vast te maken. Dan blijft deze fleurige tent nog beter staan!
Ik kies iedere keer voor bamboestokken omdat ze lekker licht zijn. Zo is de tent voor iedereen gemakkelijk op te bergen. En als de kinderen wat wild spelen, komt hij niet zo hard aan als hij omvalt... De panden zijn aan de onderkant geknipt met een meter breedte, de bovenkant is 14 centimeter breed geknipt. De tunnels voor de stokken moeten er later in genaaid worden, en daar moet je echt wel rekening mee houden. Het lijkt al met al een eenvoudig klusje, waar echter heel wat uren en stof in gaan zitten. Maar als je dan ziet hoe blij de kinderen ermee spelen, wil ik eigenlijk gewoon weer achter de naaimachine om er nog een paar te maken.

Oude patronen uit de Libelle - boodschappennetje

Het is een wat malle hobby, ik weet het... Sinds ik vorig jaar zomer een boekje met oude patronen op de kop tikte, zoek ik steeds naar aanvullingen voor die verzameling met oude patronen. Sommige patronen zijn gewoon grappig, zoals gebreide badpakken met pijpjes. Andere zijn opnieuw bruikbaar, zoals leuke truitjes enzo. Dit boodschappennetje stamt uit de tijd dat textiel op de bon was, jaartal 1948. Ongelofelijk, tegenwoordig kopen we kleding voor een prikkie, en doen het weg als we erop uitgekeken zijn. Toen werden van twee versleten kledingstukken nieuwe gemaakt, en dit kan je terug vinden in de patronenboekjes. Het blijkt een handigheidje uit 1948 te zijn: Die grote tassen zijn wat onhandig, dus deze kan opgevouwen worden. En wij met ons allen maar denken dat we origineel bezig zijn met klein op te bergen tasjes van textiel...
Nu onze plastic tasjes geld kosten, zijn er winkelketens die papieren tasjes verstrekken. Maar met naar en regenachtig weer is dat geen oplossing... Pas heb ik iemand gezien waarvan het papieren tasje ongeveer uit elkaar geregend was, en de inhoud was ook wat verfomfaaid.
Met dit boodschappennetje wordt wel de inhoud nat, maar het blijft in ieder geval bij elkaar! En als je het van een materiaal zonder kleurtje maakt, houdt de inhoud ook zijn oorspronkelijke kleur. Ik heb zelfs origineel materiaal bij een kringloopwinkel gescoord. Tegenwoordig koop je dit op bolletjes...

En verder... Ik ben hieraan begonnen voordat ik last kreeg van mijn schouder. Inmiddels gaat het de goede kant op, maar het boodschappennet is nog niet af.  Wie weet volgt later nog een bericht met het eindresultaat en wat close ups zodat het patroon wat duidelijker wordt voor wie het na wil maken.

Slimme pannenlap

Een paar jaar geleden zagen we iets vergelijkbaars bij een verkoping van Jump' in de Weel te Nisse. Gebreid, niet gevoerd. Het leek me reuze praktisch, maar weinig isolerend voor de handen. Vaak ontsnapt er toch wat hete damp met het afgieten van de aardappels. Deze pannenlap is snel gemaakt. Het is een rechte lap katoen, gewoon een couponnetje. In het midden is er een vorm uitgehaald voor het handvat van het pannendeksel. Dit gat heb ik afgewerkt met baillasband. Aan beide kanten heb ik de lap dikker gemaakt door hem te voeren met een restje fleece, zodat je handen veilig zijn en niemand zich hoeft te branden aan een hete pan. Met een ander leuk katoenen stofje aan de onderkant is deze leuke pannenlap helemaal af. Een lusje in een hoek is ook handig; je kunt hem dan ophangen bij je theedoeken en handdoeken.
Hoe werkt het dan? De lap over beide handvaten van de pan, je pakt de handvatten en zo blijft het deksel op zijn plaats.
Belangrijk: Pas de lengte van de zijkanten van je pannenlap aan op de grootte van je pan. Voor grote pannen heb je een behoorlijke zijkant nodig, maar bij kleine pannetjes flapt dit misschien gevaarlijk onder de pan naar het vuur... Juist leuk om een setje te maken, voor een verjaardag of alvast beginnen voor de sinterklaas.