Paarse jurk; oplossing openvallende hals.

Dit couponnetje heb ik al een lange tijd in huis. In najaar '15 aangeschaft op het Stoffenspektakel. 't Lijkt me zo leuk om weer een keer een paarse jurk te maken. Ik heb een vergelijkbaar modelletje gehad, maar die is te heet gewassen. Denk ik. Want zoveel ben ik toch niet aangekomen... Hoop ik! Hoe dan ook, ik ben zeker niet langer geworden, en hij werd wel steeds korter.


Oplossing voor de te wijd vallende hals.

Maar goed, ik heb een bestaand patroon gebruikt, helaas viel hij veel te wijd. Zeg maar model aardappelzak. Op verschillende plekken in het patroon heb ik wat stukken ingenomen, en nu vind ik het wel leuk zitten.
Ik heb de hals wat lager gemaakt dan het oorspronkelijke patroon. Het was een bootshals, maar dat vond mijn man niet zo leuk. Ik heb de hals verlaagd, maar vond hem toen niet netjes zitten. Hij stond gewoon 'n beetje open. Daarom heb ik aan de bovenkant 2 plooitjes gemaakt. Het idee ontstond voor de spiegel, waar ik even wat probeerde. Ik heb de plooitjes uitgemeten, geregen en daarna heb ik het beleg erop genaaid op de gebruikelijke manier. Omdat ik een behoorlijk stukje kleiner ben dan de gemiddelde Nederlander vielen de heupen van de jurk te laag, die heb ik weggeknipt. Ook heb ik de taille wat ingenomen. Nadeel is dat ik mijn buik in moet houden. Als dat maar een hele dag lukt ;).

Hoe ik bedenk wat ik moet wegknippen aan een patroon? Ik ga eenvoudig voor een grote spiegel staan met het jurkje aan, en probeer wat met speldjes. Als ik het geschikt vind, laat ik de speldjes zitten en kruip er voorzichtig uit... De speldjes geven aan waar je moet gaan stikken met de naaimachine, daar kan je een rijgdraad door doen. Als je de schaar erin zet, moet je wel even bedenken dat er nog een naad aan moet komen... Vaak breng ik aanpassingen ook over op het papieren patroon, en controleer ik met het papieren patroon of het links en rechts wel gelijk is.

Het is zover dat ik al anderhalve maand voornamelijk aan het invallen ben. Alleen op de woensdagmorgen heb ik een eigen groep. Ik  verveel me nog lang niet, want de griepgolf is nog lang niet over. Ondanks dat heb ik wel een tijdsplanning gemaakt.


Te korte armen voor een goede selfie!

Iedere dag-zonder-werk wil ik iets sociaals ondernemen. Dat kan niet vooraf te veel gepland worden, omdat ik vaak 's morgens vanuit een school gebeld kan worden omdat er ergens iemand ziek is. Verder wil ik iedere dag iets creatiefs doen om mijn stapel met inspiratie langzaam weg te werken... En ik moet vooral niet teveel op Pinterest rondkijken, want dan komen er te veel ideeën bij. En ondertussen houd ik mijn ogen open, op zoek naar een vaste baan. Invallen is prima, maar alleen zolang er niets anders is. Lijkt me zo leuk om weer iets met een groep op te bouwen!

Vorige week had ik een praatje aan de telefoon met iemand die dacht dat ik ook borduurde. Dat is niets voor mij; dat schiet niet op, daar heb ik geen geduld voor. Echt zo'n tienjarenplan lijkt me dat... Heel mal, een dag later zit ik bij een tante op de koffie, en hebben we het opnieuw over borduren & borduurspullen. En afgelopen weekend zag ik toch een leuk kruissteekjesschilderij hangen van de kaart van Zeeland... Ineens vraag ik me af of ik daar toch een keer wat mee ga doen... Is dat mijn verborgen roeping ;).