Vloertas

Speelkleed samengetrokken;

speelgoed opgeruimd

Vloertas is open; 

fijn speelkleed!

Inmiddels is deze leuke tas alweer even af. Er is al mee gespeeld en het bevalt prima. Ongeveer een half jaar geleden was een nichtje bij ons aan het spelen met de poppen; dat lukt natuurlijk prima maar het opruimen van poppenspul in een langzaam steeds verder uitscheurende plastic zak is niet zo fijn voor jonge nichtjes. Daarom was ik heel blij toen ik iets dergelijks in de winkel zag liggen. Leuk om weer eens een echt decoratie item te maken. Wat is hier nou de handigheid van? Als je de tas open maakt en uitspreidt, is het een speelkleed. Zodra er opgeruimd moet worden leg je alle spulletjes op het kleed en trek je de touwen aan.
De stof voor mijn vloertas heb ik gekocht bij de kringloop. Een leuk stevig Afrika-stofje, dat bij ons in het interieur niet misstaat. Ik heb een cirkel getekend met de doorsnede van 1.20 meter. Die heb ik twee keer uit de afrikastof gehaald en 1 keer uit fleece. Wij hebben binnen laminaat en buiten is het grootste deel ook bestraat; vandaar dat ik er fleece tussen genaaid heb. Dat is net wat zachter om op te spelen. Van een rand afrikastof heb ik een grote tunnel om het kleed heen genaaid. Aan weerszijden heb ik een grote opening gelaten, waardoor het touw aangetrokken kan worden. Het touw heb ik gekocht bij Karwei.

Afscheidskaartje

Inmiddels ruim een week geleden heb ik afscheid genomen van mijn klas. Ik vind het geweldig dat we samen een jaar op mochten trekken. Voor alle kinderen heb ik een boekenlegger gehaakt. Verschillende kinderen hebben hem gelijk uitgeprobeerd; het bloemetje boven het boek uit en er onder uit de naam. Reuze leuk die enthousiaste koppies. Maar het is natuurlijk wel pas af als er ook een uniek kaartje bij is, met hun eigen naam erop en een persoonlijke opmerking. De basis voor dit kaartje is ontstaan toen ik op een avond gezellig bij mijn ouders zat te handletteren. Mijn moeder was bezig met het ontwerp voor een uitnodiging, en ik heb daar heerlijk inspiratie opgedaan terwijl de mannen de steiger opzetten.
Over het algemeen ben ik niet van de vele woorden, een afscheidsspeech is echt niet aan mij besteed. Ik vind het wel erg leuk om iets persoonlijks te bedenken. Een standaard felicitatie op Facebook vind ik ook minder leuk dan een ecard met een mooi lied. Hoewel iedereen me gewoon mag feliciteren via Facebook hoor! Ik vind het zelf gewoon leuk om af te stemmen op de ontvanger. Nu heb ik voor iedereen, zowel voor de leerlingen als de collega's een persoonlijke kaart gemaakt. Verder ben ik verschrikkelijk slecht in afscheid nemen: Ik houd gewoon graag het idee dat ik ergens gewoon weer binnen loop of weer verder praat.
Van één van de leerlingen heb ik een prachtig veldboeket gekregen. Dat mooie boeket staat inmiddels al ruim een week in mijn woonkamer te stralen! Ik wist niet dat dit zo lang goed zou blijven, er blijft straks hier in de omgeving geen bloemetje meer staan ;).

Afscheidscadeautje

Persoonlijke boekenleggers!

Afgelopen week was het zover; tijd om afscheid te nemen van een groep kinderen en een gezellig stel hardwerkende collega's. Het is lang geleden dat ik een heel jaar met een klas heb mogen optrekken. Ik heb deze periode enorm genoten van de leerlingen. Gewoon van kennisoverdracht, maar het meest nog van de contacten. De gezelligheid tussendoor, de belangrijke dingen van het leven samen delen. Ook heb ik genoten van de contacten met deze enthousiaste en gedreven collega's en van de ontmoetingen met ouders.
Ik ben gewoon niet van veel woorden, en heb daarom iets persoonlijks bedacht; een boekenlegger en kaart. Deze week laat ik op de blog de boekenlegger zien, volgende week de kaart.
Ik heb voor de boekenlegger een patroon van een bloem gebruikt, ik heb hem gewoon gevonden op internet. Er zijn genoeg leuke voorbeelden te vinden, voor wie even volhoudt. Ik heb zelf een eenvoudig patroontje genomen, ik wilde er namelijk VEEL maken.

Achterkant:

Met een dun haaknaaldje het garen

door de kraal trekken.

Houd er rekening mee dat de stand van 

de kraal verandert na het vasthaken.

Bevestiging: een lus er door heen 

trekken en van daaruit 45 lossen.

Ik trek een lus door de achterkant van de bloem, waarna ik er een lange ketting van 45 lossen aan haak. De (eigen ;) ) namen van de klas heb ik eraan gehaakt met loomkraaltjes. Daar hebben ze nog meer dan genoeg van hangen bij de So Low. Het idee is dat de ketting van lossen in het boek terecht komt, met het bloemetje erboven uit, en de kraaltjes zichtbaar zijn aan de onderkant.. Hoe ik de kraaltjes vastgezet heb? Ik trek het haakgaren door het kraaltje met een oude dunne haaknaald. Die is nog van mijn oma geweest. Als ik een lusje door het kraaltje gehaald heb, zet ik dat lusje op de haaknaald (nr 4) waar ik mee werk. Ik maak dan een vaste af. Een extra vaste tussen twee lettertjes staat mooi... Er staan een paar foto's bij om de werkwijze duidelijk te maken.

Steeds een losse tussen de kraaltjes

Ik ben zelf heel tevreden over het resultaat. Ik vind dat het er leuk uit ziet. Bovendien is het iets blijvends en nog persoonlijk ook. Voor sommigen super handig dat hun EIGEN naam erop staat. Kan hij in heel de school terug gevonden en bezorgd worden bij de persoonlijke eigenaar. Of thuis...

Bevestigen met een vaste.

En nu... Voorlopig lijkt het erop dat ik vakantie heb. Natuurlijk zijn er wel wat ideeën over de invulling daarvan. Na de vakantie heb ik vier dagen in de week een klas, en de vijfde dag gaat gevuld worden met werk voor een uitgeverij. De vakantie wordt dit jaar dus echt vakantie gevierd. De eetgroep hebben we al een paar weken geleden afgesloten voor het zomerseizoen. Iemand uit de gemeente organiseert een tweetal diners voor onze doelgroep in de vakantieperiode. Heerlijk dat het doorgaat, zonder dat wij daar bezig hoeven te zijn. Dan hebben wij ook echt vakantie. Na de vakantie hopen we de organisatie weer op te pakken om iedere veertien dagen te (laten) koken voor onze mensen. Dat is echt supergaaf, puur genieten. Maar nu moeten we eerst eens kijken hoe we onze vakantie gaan vullen. We zijn samen een week of vier vrij. Voor een groot deel hopen we thuis van de vrijheid te genieten. Ook maar eens mijn bolletjes-wol-kamer opruimen. Een collega suggereerde onlangs dat daar de bolletjes op kleur gesorteerd zouden liggen. Oef! Werk aan de winkel ;)
En nog iets wat ik jullie niet kan onthouden... Na de kerkdienst van zondagmorgen speelde de organist een geweldig mooi lied, ik heb heerlijk hard meegezongen terwijl we de psalmborden voor 's avonds in orde maakten. Bedacht later met een schok dat ik misschien wel te horen zou zijn via kerkdienstgemist, maar dat is gelukkig toch niet het geval. :) Nouja misschien als je heeeel scherp luistert. :) De tekst van dit mooie lied begint met 'Ga niet alleen door ’t leven, Die last is u te zwaar.' Voor wie verder wil kijken naar de tekst van alle coupletten moet even kijken bij Johannes de Heer 53.

Tip: Vooraf de kraaltjes uitzoeken

en per naam vastplakken

onder een plakbandje.

Je weet dan vooraf of je voldoende

kraaltjes hebt, en later kun je

gewoon fijn doorwerken!

 

Roze tasje

Eén van de nichtjes was bijna jarig. Pas viel me op dat ze zo leuk bezig was met een mandje: spulletjes erin en spulletjes eruit. En die aandacht voor tassen... Die kunnen open en dicht... Leegmaken en inpakken vindt ze ook heel leuk... Dus nu ze één jaar wordt, ligt het voor de hand. Ik wil een tasje voor haar maken. Maar als je zelf iets maakt, krijg je allerlei veeleisende ideeën waar het eindresultaat aan moet voldoen: Eenvoudig te openen en te sluiten, een Zeeuws accentje, en uiteraard de kleur... Roze! Maar het blijkt nog niet eenvoudig om roze imitatieleer te vinden. Ik houd niet van internetshoppen, maar nu ontkom ik er niet aan. Ik moet notabene een hele meter kopen terwijl ik aan 30 cm genoeg heb. Gelukkig hebben de winkels in Veenendaal wel gewoon textiellijm, piping en magneetsluitingen.

Eindresultaat

Het patroontje vond ik hier. De enige aanpassing die ik gedaan heb is het plaatsen van een handvat op bovenkant van het tasje in plaats van een draagriem. Ik vind draagriemen risicovol voor kleine kinderen. Dit handvat is een dubbel genaaide strook imitatieleer van 2 cm. Ik heb het laten bevestigen met slagpennen waar een Zeeuwse knop in verwerkt is. Die slagpennen heb ik een keer gescoord in een winkeltje in Vlissingen.

Wanneer je dit zelf wilt maken, is het van belang dat je stevig leer gebruikt. Het leer dat ik heb gebruikt verwerkt prettig, maar lijkt niet heel stevig. Het is stevig genoeg voor peuterhandjes, maar ik vraag me af of een draagriem met dit materiaal stevig genoeg bevestigd kan worden zonder uit te scheuren. Sowieso is het een superleuk tasje als mode item, ook zonder draagriem of handvat. En het geweldigst vind ik dat je hem in alle mogelijke kleuren kunt maken. Als je lang genoeg speurt op internet tenminste 😉

En verder...
Loopt het schooljaar nu echt op het einde. De laatste drukte met projectweken en afronden van leerstof vergt behoorlijk wat tijd en energie. Volgend schooljaar heb ik al werk, wat een luxe dat ik dat nu al weet. Wat ben ik daar blij mee! Het is zo prettig om te weten waar je aan toe bent. Maar ja, het betekent toch weer dat er afscheid genomen moet worden op de plek waar ik nu werk. Nog maar even niet aan denken...