Roze tasje

Eén van de nichtjes was bijna jarig. Pas viel me op dat ze zo leuk bezig was met een mandje: spulletjes erin en spulletjes eruit. En die aandacht voor tassen... Die kunnen open en dicht... Leegmaken en inpakken vindt ze ook heel leuk... Dus nu ze één jaar wordt, ligt het voor de hand. Ik wil een tasje voor haar maken. Maar als je zelf iets maakt, krijg je allerlei veeleisende ideeën waar het eindresultaat aan moet voldoen: Eenvoudig te openen en te sluiten, een Zeeuws accentje, en uiteraard de kleur... Roze! Maar het blijkt nog niet eenvoudig om roze imitatieleer te vinden. Ik houd niet van internetshoppen, maar nu ontkom ik er niet aan. Ik moet notabene een hele meter kopen terwijl ik aan 30 cm genoeg heb. Gelukkig hebben de winkels in Veenendaal wel gewoon textiellijm, piping en magneetsluitingen.

Eindresultaat

Het patroontje vond ik hier. De enige aanpassing die ik gedaan heb is het plaatsen van een handvat op bovenkant van het tasje in plaats van een draagriem. Ik vind draagriemen risicovol voor kleine kinderen. Dit handvat is een dubbel genaaide strook imitatieleer van 2 cm. Ik heb het laten bevestigen met slagpennen waar een Zeeuwse knop in verwerkt is. Die slagpennen heb ik een keer gescoord in een winkeltje in Vlissingen.

Wanneer je dit zelf wilt maken, is het van belang dat je stevig leer gebruikt. Het leer dat ik heb gebruikt verwerkt prettig, maar lijkt niet heel stevig. Het is stevig genoeg voor peuterhandjes, maar ik vraag me af of een draagriem met dit materiaal stevig genoeg bevestigd kan worden zonder uit te scheuren. Sowieso is het een superleuk tasje als mode item, ook zonder draagriem of handvat. En het geweldigst vind ik dat je hem in alle mogelijke kleuren kunt maken. Als je lang genoeg speurt op internet tenminste 😉

En verder...
Loopt het schooljaar nu echt op het einde. De laatste drukte met projectweken en afronden van leerstof vergt behoorlijk wat tijd en energie. Volgend schooljaar heb ik al werk, wat een luxe dat ik dat nu al weet. Wat ben ik daar blij mee! Het is zo prettig om te weten waar je aan toe bent. Maar ja, het betekent toch weer dat er afscheid genomen moet worden op de plek waar ik nu werk. Nog maar even niet aan denken...